CHOROBY PSYCHICZNE CZ. 1 WPROWADZENIE.

Dzisiejsza medycyna nie wyjaśnia przyczyn chorób psychicznych, kiedy się pojawiają, jak funkcjonują i od czego zależą. Tak naprawdę przedstawia to, jako skomplikowaną i ciężką jednostkę, trudną do wyleczenia. Dlaczego? Gdyż na dzień dzisiejszy, jedynie co medycy potrafią zrobić, to zaaplikować „choremu” pigułkę na bolącą dusze, gdyż tak przedstawiają ten stan chorobowy. Następnym cudownym lekiem jest więzienie bez krat, tak zwany zakład, czy szpital psychiatryczny, bo ponoć pacjenci ci są niebezpieczni i dla siebie i dla innych. To po części prawda, ale czy pobyt w takim więzieniu i szprycowanie psychotropami jest rozwiązaniem problemu? Po to trzeba kończyć studia medyczne, by móc tak naprawdę narkotyzować ludzi?

Zagadkę chorób psychicznych  rozwiązał doktor Hamer, twórca medycyny germańskiej, gdyż miał możliwość zająć się tym zagadnieniem w czasie swojej praktyki, a po odkryciu 5 biologicznych praw natury, zdał sobie sprawę, że również te choroby oparte są na zasadzie działania tych 5 praw. Wcale to nie jest tak skomplikowane, mechanika zaburzeń psychicznych podobna jest do innych chorób, a bez znajomości tych zagadnień nie ma szans nawet na wyjaśnienie prostego kataru, oczywiście abstrahując od głupich wyjaśnień, że padał deszcz i się przeziębiliśmy. Tak jesteśmy na to zaprogramowani, ale to nie jest prawda.

Nawet najcięższe zaburzenia umysłowe maja biologiczny sens, dają nam bowiem czas, byśmy mogli z nich wyjść nawet po kilku latach, bo hamują wzrost guza, a cechą charakterystyczną ich są konflikty mnogie. Znaczy to, że muszą wystąpić przynajmniej dwa konflikty biologiczne na danym obszarze części mózgu po obu stronach. Wtedy matka natura włącza zmiany mentalne, czy też zmiany zachowania i nastroju.

Zaburzenia psychiczne dzielimy na cztery grupy, zgodnie z podziałem listków zarodkowych i występują one:

  1. w pniu mózgu
  2. móżdżku
  3. łożysku nowego mózgu
  4. korze mózgowej – tu mamy trochę inną sytuację, tu zmiany zachowania czy nastroju, charakterystyczne dla zaburzeń umysłowych nie mają miejsca, a pojawia się znana wszystkim schizofrenia.

Pojawiają się, gdy dojdzie do synergii sympatykotonicznej ognisk Hamera w pniu mózgu, móżdżku i łożysku nowego mózgu. Synergia oznacza, że dwa konflikty przebiegają jednocześnie i są w fazie aktywnej, lub jeden w fazie aktywnej, drugi w kryzysie epileptycznym, bądź oba w KE, a zaburzenie umysłowe występuje w formie ograniczenia świadomości, spadku inteligencji, ze zbioru otępienie, jak też zachowania asocjalne, lub też bardzo niebezpieczne konstelacje nowego mózgu.

Przykład konstelacji łożyska nowego mózgu i dwóch konfliktów występujących w ośrodkach sterowania tkanką kostną.

Biologicznym sensem konstelacji, powodującej choroby psychiczne jest to, abyśmy nie dramatyzowali, czyli mniej przeżywali nasze emocje i dzięki temu matka natura ratuje nam życie. Zwróćmy uwagę, że osoba mająca nowotwór przeważnie szybko żegna się z tym światem, gdyż jest bardzo świadoma swego stanu. Osoba chora umysłowo, ma minimum dwa nowotwory i może w takim stanie żyć i 10 lat, dopóki nie wyjdzie z tego stanu, rozwiązując minimum jeden konflikt. Wtedy wraca jej świadomość i na powrót jest zdolna do przeżywania konfliktu który pozostał ze wszelkimi przyszłymi następstwami.

Z powodu braku wiedzy o dwufazowości chorób, lekarze nie maja żadnych szans na poprawną interpretację procesów zachodzących u osób dotkniętych zaburzeniami umysłowymi. Można też wysnuć odważny wniosek, na który może jest za wcześnie, że pewnie 90% przestępstw popełniają ludzie chorzy psychicznie, więc nieświadomi swojego stanu i zachowań, więc czy zamykanie ich za kratami ma sens?

W następnych wpisach zostaną omówione dokładniej konkretne zaburzenia psychiczne danych części mózgu.

2 myśli na “CHOROBY PSYCHICZNE CZ. 1 WPROWADZENIE.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *