Dziś o trudnym i kontrowersyjnym temacie dotyczącym homoseksualizmu, a dotyczy to obu płci.

Z punktu widzenia biologii, każdy z nas może być gejem, dlatego że homoseksualizm nie zależy od danej jednostki, budowy, charakteru, czy płci, a od konfliktu biologicznego, który przyjmiemy na siebie w jakimś momencie.

Większość ludzi uważa, że jest to zmiana osobowości, choroba, coś nie normalnego, aberracja, kiedy ktoś decyduje się na współżycie z własną płcią.

A homoseksualizm zależy tylko i wyłącznie od aktywnego konfliktu psychicznego, w którym taka osoba przebywa. Aktywny oznacza, że przeżywamy daną sytuację dramatycznie, jest ona w danym momencie nie rozwiązywalna, nagła i jesteśmy jakby w izolacji, nie możemy się z nikim tym podzielić. To powoduje, że w zależności od zabarwienia emocjonalnego, wystąpi aktywne ognisko Hamera w mózgu i zaczną się zmiany osobowości, jak i w narządach ( szyjka macicy, tętnice i żyły wieńcowe ). Musimy wiedzieć, że każda osoba posiada zarówno męskie hormony płciowe – testosteron, jak i żeńskie –  estrogeny. W wieku dziecięcym, poziom ich się jeszcze waha, ale od 13 roku życia, następuje znaczna przewaga tych właściwych dla danej płci. To kto jest na jaką płeć otwarty, zależy od poziomu danego hormonu.

W mózgu takim rejonem, od którego zależy zmiana tożsamości biologicznej, jest ośrodek rewirowy znajdujący się w korze mózgowej w środkowej części i tylko tu jest włączany homoseksualizm, czyli zmiana, obniżenie poziomu hormonów męskich w przypadku mężczyzn, a kobiecego estrogenu w przypadku kobiet.  ( Na grafice punkt 5 i 17 )

Główną przyczyną powodującą takie odstępstwa, jest konflikt utraty własności, zabrano mi coś co było moje, coś co mi się należało, odebrano mi moją miłość, zakazano nam być razem. Jeżeli chłopak  ma zakaz spotkań z dziewczyną, bo ma się tylko uczyć, to otwiera się na kontakty z własną płcią ( u dziewczyn jest odwrotnie ). Jest to stan przejściowy i można z niego wyjść, ale dopóki osoba taka nie uwolni się od despotycznego rodzica, uległość  i zniewieściałość pozostanie, dopóty osoba taka  będzie przebywać w takiej sytuacji życiowej, utraty własności kogoś, kastracji terytorialnej, gdzie ktoś jest stłamszony i zmuszany do podporządkowania się.

Więc podsumowując, homoseksualizm z punktu widzenia biologii, jest niczym innym, jak specjalnym programem psychicznym takim jak  kaszel, alergia na mleko, nowotwór czegoś, tylko w tym wypadku uderzenie następuje w takie strefy, które powodują zmian tożsamości biologicznej. Ludzie w takich przypadkach nie rozumieją co się z nimi dzieje, dlaczego? bo sytuacja taka jest dla nich całkiem nowa, nie znają biologicznych praw natury, nie wiedzą co to konflikt, faza aktywna, rozwiązanie konfliktu, więc działają po omacku, spontanicznie.

Teraz najważniejsze, co z tym taka osoba homoseksualna może zrobić? Na 100 procent można powrócić do normalności, pod warunkiem zakończenia takiego konfliktu, czyli, trzeba odejść od apodyktycznego ojca, lub represyjnej matki i zacząć żyć własnym życiem, wtedy powrót do normalności  przyjdzie bardzo szybko. Oczywiście jeżeli pacjent tego chce, bo być może przyzwyczaił się do takiego życia, jest mu z tym jest dobrze i może nie ma sensu  wywracać jego  życia do góry nogami.

Co z sytuacją, gdzie osobnik od najmłodszych lat czuje się nie tym kim jest, ma skłonności do kontaktów ze swoją płcią – przecież nie mógł w wieku 4 lat przeżyć zawodu miłosnego? Tutaj już wchodzą kwestie zmian u matki w czasie ciąży, pisałem o tym we wpisie relacja matka – dziecko, gdzie na skutek przeżyć i konfliktów matki, dziecko przejmuje te zmiany na siebie i od najmłodszych lat ma problemy zdrowotne. W przypadku konfliktów, które nastąpiły za czasów życia płodowego, powrót do normalnego stanu jest nie możliwy. Dlatego bardzo ważny jest okres ochronny matki w ciąży, przez cały jej okres.

I jedno zdanie na temat pedofilii w kościele. Abstrahując od tego, że jest to organizacja przestępcza, która powinna zostać zdelegalizowana, to nie kościół wychowuje osoby homoseksualne, ale do niego już trafiają takie osoby. Doskonale zdają sobie sprawę, po co tam idą i co będą tam robić i żadna wczesna kastracja tu nie pomoże, oni są wykastrowani psychicznie w mózgu na skutek powyższych przyczyn, a wyjście z takiego stanu to już inna para kaloszy.