Według mnie, jest to najważniejsze prawo biologii, jak też najbardziej szerokie, które nastręcza wielu osobom problemów w jego zgłębieniu, czy zrozumieniu. Nie wiem z czego to wynika, może jest zbyt proste i ludzie nie są w stanie pojąć, że tak to może działać i porównują to do wiedzy tradycyjnej medycyny, gdzie wymyślono kilka tysięcy chorób i teraz już tworzą zespoły chorób, by ciągle to komplikować, by ciemny lud żył w strachu i niewiedzy. A wiedza jest dostępna i to pod ręką.
To Drugie Biologiczne Prawo mówi o dwufazowości, że każda choroba składa się z dwóch faz, pod warunkiem rozwiązania konfliktu biologicznego. Co to znaczy? Jeżeli nie uda nam się zamknąć naszych problemów i będziemy w nich tkwić tygodniami, a co gorsze miesiącami, czy latami, to nie ma mowy o dwufazowości chorób, nasz organizm się wyniszczy i nie skończy się to dobrze. Widać to na co dzień, w przypadkach min. przerzutów nowotworowych.
Naszym organizmem zawiaduje wegetatywny układ nerwowy, który pilnuje właściwego rytmu dnia i nocy. W dzień wyróżnia się działanie sympatycznego układu nerwowego, który dopasowuje się do aktywności dziennej, to tak zwana sympatykotonia, inaczej wzmożona aktywność. W nocy przełączamy się na odpoczynek, rozluźnienie i steruje tym parasympatyczny układ nerwowy i nazywamy to wagotonią. Tak działamy w stanie równowagi funkcji życiowych, dopóki nie dojdzie do konfliktu biologicznego ( DHS ), gdzie ten rytm zostaje zaburzony i zostaje włączony Sensowny Biologiczny Specjalny Program Natury ( SBS ) a układ nerwowy przełącza organizm w trwała sympatykotonię i dopiero wówczas zaczynają pojawiać się zmiany i problemy pod postacią „chorób”
Te dwie fazy to :
– Aktywna faza konfliktu ( CA ) zwana zimną ( sympatykotonia ) gdzie organizm przełącza się, raczej dopasowuje do konfliktu i powstaje guz – przyrost komórek, lub owrzodzenie – ubytek tkanek. ( o tym napisze przy Trzecim Biologicznym Prawie )
– Rozwiązanie konfliktu, ( PCL ) faza ciepła ( wagotonia ) faza naprawcza, zanikania guza, lub odbudowy tkanek z towarzyszącym temu stanem zapalnym.
Właściwie te dwa ostatnie akapity wystarczą, by zrozumieć istotę chorób, czy zachorowań. Dopada nas problem i zaczynają się zmiany dostosowawcze, przeważnie nie zauważalne. Po rozwiązaniu problemu, zaczyna się regeneracja w stanie zapalnym, dlatego widzimy i czujemy tę fazę, myśląc że zachorowaliśmy. Zaczynamy się badać, stwierdzają zmiany i się zaczyna. A to tylko naturalny proces zdrowienia, który trzeba znać i wiedzieć jak działa.
Nieodłączną częścią dwufazowości, jest kryzys epileptyczny, zwany też epi kryzysem ( KE ). Pojawia się w momencie najgłębszej wagotonii i jest najbardziej niebezpiecznym okresem w przebiegu całości zmian „ chorobowych” – od pojawienia się konfliktu ( SBS ), do jego rozwiązania. To prawo oczywiście się nie kończy na tych dwóch zdaniach, jest szereg uwarunkowań i zależności, które też trzeba poznać, by się właściwie diagnozować i być pewien, jaka to zmiana, gdzie występuje i jakie będą następstwa.
Wszystkie procesy każdej istoty żywej, przebiegają jednocześnie na trzech płaszczyznach:
– odczuciowej
– mózgowej
– narządowej
I jest to przebieg synchroniczny, a cechy charakterystyczne to :
- W fazie aktywnej ( CA ) conflikt aktiv
– na płaszczyźnie odczuciowej, pojawiają sięnatrętne myśli, brak relaksu, spokoju wewnętrznego, a symptomy wegetatywne to, zimne kończyny, brak apetytu, utrata wagi, bezsenność, podwyższone ciśnienie krwi, dreszcze.
– na płaszczyźnie mózgowej – w momencie uderzenia konfliktu, w odpowiedniej części w mózgu, pojawia się kulista lezja w formie tarczy strzelniczej, co skutkuje rozłączeniem synaptycznym i jest to ognisko Hamera ( HH ), może ona trwać latami do momentu rozwiązania konfliktu i po tak długim czasie ognisko się zregeneruje.
– w płaszczyźnie narządowej – zaczyna się przyspieszona adaptacja, tworzenie guza, lub zanik tkanki. W przypadku organów sterowanych przez pień mózgu i móżdżek, następuje przyrost komórek, zwarty guz, a w przypadku organów sterowanych, przez istotę biała i korę mózgową, występuje ubytek tkanek, martwica, owrzodzenie, ograniczenie funkcji, lub jej zanik, ( np. paraliż motoryki, zanik czucia )
2. W fazie naprawczej (PCL ) post confliktolyse
– na płaszczyźnie odczuciowej – ustają natrętne myśli, wraca spokój wewnętrzny, odprężenie, a objawy wagotoniczne, to ciepłe kończyny, podwyższona temperatura ciała, wzmożony apetyt, duże zapotrzebowanie na sen i odpoczynek.
– na płaszczyźnie mózgowej – kolista struktura tarczy strzelniczej, ulega obrzękowi, stopniowo zanikają nabrzmiałe pierścienie, następuje zabliźnianie i odkładanie komórek glejowych. Więc w dotkniętym ośrodku sterowania, tworzy się obrzęk ( w końcowej fazie A wagotonii ), który osiąga maksymalny rozmiar w kryzysie epileptycznym, po czym w fazie końcowej fazie B wagotonii stopniowo zanika.
– na płaszczyźnie narządowej następuje redukcja zbytecznych komórek, albo odbudowa uprzednio zredukowanych komórek, zależy to od budowy histologicznej narządu.
3. Kryzys epileptyczny ( KE ), w tej fazie następuje chwilowy powrót do sympatykotonii – na płaszczyźnie odczuciowej, temat konfliktu pojawia się w centrum uwagi, wracają natrętne myśli. Pojawiają się „zimne godziny”, dlatego że osoba,, w przyspieszonym tempie, przeżywa symptomy aktywności konfliktu.
– symptomy mózgowe, obrzęk w mózgu przybiera maksymalne rozmiary, gdzie uciska on sąsiednie rejony, powodując bóle głowy, złe samopoczucie, nudności, chwilowe zaburzenia, utraty przytomności, czy objawy padaczkowe. Celem kryzysu, jest zatrzymanie i wyparcie obrzęku, by przejść do fazy zabliźniania, gdzie cechą charakterystyczną, jest zwiększona diureza.
– symptomy w organie, również obrzęk osiąga krótkotrwale maksymalne rozmiary.
To tak skrótowo omówione Drugie Prawo, zostaje jeszcze tutaj kwestia możliwych sposobów rozwiązania konfliktów, szyn – czyli nawrotów konfliktu, tak zwanych alergii, które wcale tym nie są i kilku ogólnych wniosków. To w następnym wpisie.