Od zarania dziejów, ludzkość przeżywa strach, w związku z tak zwanymi chorobami, która prześladuje i trzebi społeczeństwa. Zmiana z obecnymi czasami polega na tym, że kiedyś zajmowali się tym znachorzy, szamani, bóstwa, które programowały swoje środowiska. Abstrahuję od technik, które stosowali, by pomóc innym, bo każdy sposób jest dobry, zmieniła się tylko forma pomocy na bardziej materialistyczną, nastawioną na biznes iluś grup zawodowych.

Obecnie tak jak kiedyś, wszystko opiera się na leczeniu objawów narządowych, czyli bolący narząd należy wyciąć, naświetlić, zoperować, stosować magię, wróżby, modlitwy. Każdy sposób jest dobry, pod warunkiem że jest skuteczny, a w przypadku medycyny szkolnej, czy jest skuteczny, to tak nie do końca wiadomo. Często objawy wracają, są inne zmiany, gdzie często chory nie może sobie z tym poradzić.

Nikt nie zastanawia się dlaczego tak się dzieje, a może nie chcą tego robić, nikomu zdrowy człowiek, lub martwy nie jest potrzebny, ale chory już tak, dlatego krąży on w nieskończoność między gabinetami i specjalistami, a wszyscy reagują na konkretny objaw narządowy. Nikt nie myśli, skąd on się wziął, że istnieje podświadomość i duch, a także przekaźnik w mózgu, który tym steruje i może trzeba by się temu bliżej przyjrzeć? Ale po co.

My wiemy, żeby doszło do jakiś zmian wewnętrznych, musi zaistnieć bodziec, który wywołuje nowo tworzenie się komórek w narządach, i jest biologicznym wstrząsem konfliktowym, czyli wydarzeniem życiowym, w wyniku którego organizm z w znaczący sposób, musi specyficznie zmienić swoją fizjologię i komórki, by lepiej przezwyciężyć dana sytuację. Innymi słowy skompensować negatywne przeżycia i uczucia, z którymi nie może sobie poradzić.

Konflikt biologiczny jest bardzo indywidualnym przeżyciem, właściwie nie ma dwóch osób, które by go przeżywały w identyczny sposób. Do ogólnych jego warunków zaliczamy takie czynniki jak:

– okres trwania konfliktu

– intensywność i dramatyzm konfliktu

– istniejący syndrom cewki zbiorczej nerki

– działanie lekarstw

– oddziaływania energetyczne

– dalsze konflikty w innych częściach mózgu

– ogólną równowagę osobowości

– emocjonalność pacjenta

– budowa ciała, przemiana materii

– sposób odżywiania się

– obciążenie metalami ciężkimi

Ogólne warunki konfliktu i sytuacja osobista pacjenta, mogą znacznie zmienić przebieg choroby. Z punktu widzenia psychiki i ciała, powstają różnorodne reakcje na ten konflikt. Widzimy powyżej wpływ czynników, przez które jedna osoba przejdzie  „chorobę” lekko i bez większych problemów, natomiast u innej wystąpią ciężkie objawy i następstwa, To tak jakby porównać anginę do raka piersi. Tak naprawdę, najważniejszymi kryteriami do następstw konfliktu biologicznego, jest czas przeżywania zmiany dostosowawczej, do intensywności jego trwania. Widać to wyraźnie na powyższym slajdzie. Mały problem w krótkim czasie, to mniej kłopotów, potężne długo trwające stresy, to kłopoty i to poważne, z różnymi następstwami. Dlatego jedna osoba przechodzi łagodnie jakieś problemy życia codziennego, inna niemal przypłaca to życiem.

Ważną rzeczą, czy będziemy mieć zmianę czy nie, są kryteria, które muszą wystąpić przy zachorowaniu, takie jak:

– wydarzenie musi być nagłe i niespodziewane

– odczute w izolacji

– chwilowo nie rozwiązywalne

– wysoce dramatyczne

– nie mamy się z kim podzielić tym problemem

– nie do zaakceptowania

Przykład takiego konfliktu biologicznego, gdzie np. kobieta dostanie natychmiast guza na piersi, jest wypadek dziecka, gzie nagle trafiło do szpitala i nie wiadomo co z nim będzie. Ten ułamek chwili, gdzie otrzymuje taki telefon i wszystkie kryteria konfliktu są spełnione, powoduje zmianę na narządzie. Oczywiście istotny tu będzie czas i rokowania co do leczenia. Po niezbyt poważnym wypadku i najedzeniu się strachu, nic się nie zadzieje, albo będą to objawy niezauważalne, bo zmiana wystąpi na pewno.

Ale już po kilku miesięcznym leczeniu dziecka i nerwówki z tym związanym, zmiana będzie duża, a ból i cierpienie również, gdyż porównywalny okres będzie trwać regeneracja organizmu. Wiadomo, że istnieją jeszcze inne czynniki opisane powyżej, np. czy matka jest emocjonalna, czy może na laitowo traktuje swoja rodzinę i co z nią będzie. To już indywidualne podejście każdego z nas.

Nie pozostaje nic innego, jak przyswajać biologiczną wiedze, bo wiedząc czego się można spodziewać, możemy się właściwie przygotować do zmian, które i tak są nieodłączną częścią naszego życia.